Jak zaprojektować ogród, by był komfortowym miejscem relaksu?

1. Strefa komfortu.

Niezależnie od tego, jak duża jest przestrzeń naszego ogrodu, by stała się komfortowym miejscem relaksu, warto podzielić ją na kilka stref. Umożliwimy wtedy i sobie i innym domownikom chwile wytchnienia bez wrażenia, że wszyscy wchodzą sobie na głowę. Najlepiej, gdy w naszej przestrzeni na zewnątrz domu postaramy się o stworzenie strefy wypoczynkowej, zabawowej, jadalnej i – jeśli istnieje taka potrzeba – kącika dla dzieci.

2. Podzielmy się relaksem na tarasie.

Najpopularniejszą strefą relaksu na zewnątrz domu jest taras. Posiadacze i większej, i mniejszej przestrzeni mogą pokusić się o stworzenie kilku osobnych stref relaksu już na nim. Wystarczy wykazać się odrobiną pomysłowości i inwencji. Z jednej strony stół z grillem czy kuchnią, z drugiej  kącik wypoczynkowy z hamakiem, leżakiem lub meblami tarasowymi pod parasolem. To propozycja dla większych przestrzeni. Na mniejszych wystarczy z jednej strony postawić niewielki stolik z krzesłami, poduchami lub innymi siedziskami, które staną się miejscem idealnym np. na wypicie kawy. Nieopodal – za donicą, parawanem, dużą rośliną – postawmy krzesło z lampionem, mały leżak. Całość aranżacji uzupełnijmy dodatkami: roślinnością, dekoracjami (poduchami, pergolami np. z zasłonami), wspomnianymi donicami czy oświetleniem. Nie tylko dodadzą one całości odpowiedniego klimatu do biesiadowania lub odpoczynku, ale spełnią też funkcje rozdzielające od siebie poszczególne strefy.

3. Poziomy ogrodu.

Komfortowe strefy w ogrodzie wydzielimy na kilka sposobów. Wszystko zależy tak naprawdę od jego wielkości, ukształtowania i roślinności. Do stworzenia różnych miejsc odpoczynku możemy wykorzystać naturalną różnicę poziomów w ogrodzie. Poniższa realizacja jest tego świetnym przykładem.

Przestronny, utwardzony dobrą nawierzchnią taras z meblami i grillem  oddzielony jest wyraźnie od strefy zielonej ogrodu z trawnikiem, roślinnością i basenem. W letnie popołudnia można tam zawędrować z leżakiem czy dobrą książką i schować się w cieniu drzew lub skorzystać z chłodzącej kąpieli. Utwardzona nawierzchnia tarasu sprawdzi się zaś podczas rodzinnych spotkań przy grillu, obiedzie czy w czasie ogrodowego przyjęcia.

4. Ogrodowe zabiegi relaksacyjne.

Wydzieleniu stref relaksu w ogrodzie mogą pomóc jeszcze 2 zabiegi. Po pierwsze zastosowanie odpowiedniej nawierzchni oraz elementów małej architektury i donic. Po drugie zaś roślinność. Wszystkie te elementy użyte w odpowiedni sposób – razem lub osobno – pozwolą nam na stworzenie w ogrodzie miejsc, które albo odgrodzą nas od świata albo – wręcz przeciwnie – umożliwią rozrywkę w sporym gronie znajomych i przyjaciół.

• Miejsca na samotny relaks najlepiej planować w oddaleniu od  przestrzeni, w których często panuje ruch i harmider. Powinny więc znajdować się one tam, gdzie jest spokój, z dala od dziecięcych placów zabaw czy chodników. Możemy w tym celu wykorzystać pergolę w środku ogrodu, na której zawiesimy huśtawkę, małą ławkę, która pozwoli nam na delektowanie się pięknem przyrody czy ogrodowy leżak, na którym będziemy łapali promienie letniego słońca.
• Strefy odosobnionego odpoczynku możemy separować od wzroku innych w mniejszym lub większym stopniu. W tym celu dobrze wykorzystać jest roślinność, donice, murki, pergole. Osoby lubiące przestrzenie nowoczesne i minimalistyczne mogą postawić na odgrodzenie się od innych w sposób bardziej dosłowny poprzez wykorzystanie różnego rodzaju ścianek i murków.

• Bez względu na to, czy w naszym miejscu relaksu planujemy odpoczywać w pojedynkę czy w towarzystwie – na grillu,  garden party, spacerach czy aktywności fizycznej –  warto jest pomyśleć o utwardzeniu w nim nawierzchni. Dobrze przygotowane podłoże zapobiega niszczeniu ewentualnych mebli ogrodowych i zabezpieczy nas przed insektami.  Tam, gdzie planujemy spotkania z innymi, warto pomyśleć także o tym z  innego powodu.  Trawnik, na którym często przebywa sporo osób, szybko zostanie zadeptany i zniszczony.
• Zastosowanie różnego rodzaju nawierzchni w ogrodzie ma jeszcze jedną zaletę: pozwoli na wizualne uporządkowanie zielonej przestrzeni i wyodrębnienie jej stref. Śmiało więc obok nawierzchni z kostki czy płyt stosujmy żwir, kamienie, trawę lub podesty. Wszystko łączmy oczywiście zgodnie z zasadą iż „mniej znaczy więcej”. Unikniemy w ten sposób chaosu, który w miejscach służących relaksowi jest jak najmniej pożądany.